Περιμένοντας το Πάσχα!

Το Σάββατο και τα κάλαντα του Λαζάρου

Το Σάββατο πριν τη Μεγάλη Εβδομάδα γιορτάζουμε την Ανάσταση του Λαζάρου. Ο Λάζαρος ήταν φίλος του Χριστού πολύ καλός, όταν κάποτε αρρώστησε οι αδελφές του Μαρία και Μάρθα έτρεξαν να ειδοποιήσουν το Χριστό να έρθει γρήγορα. Ο Χριστός όμως ήταν μακριά και δεν πρόλαβε. Όταν έφτασε ήταν ήδη νεκρός τέσσερις μέρες και είχε ταφεί όπως συνηθιζόταν τότε σε μια σπηλιά που έκλεινε με μια μεγάλη πέτρα. Ο Χριστός όμως προσευχόμενος στον πατέρα του το Θεό και ζητώντας του να τον ακούσει για να πεισθεί ο κόσμος, φώναξε "Λάζαρε, δεύρο έξω", που σημαίνει "Λάζαρε βγες έξω" και ο Λάζαρος αναστήθηκε από τους νεκρούς με ένα ακόμη θαύμα του Χριστού. Ο Χριστός έδωσε για άλλη μια φορά ένα μήνυμα: Η ζωή δεν τελειώνει με το θάνατο.

Ζωγραφίστε κι εσείς όπως μπορείτε την ανάσταση του Λαζάρου.

Το Σάββατο του Λαζάρου θεωρείται από τις μεγαλύτερες γιορτές της Ορθόδοξης Εκκλησίας, μια πρόγευση της Μεγάλης Εβδομάδας όπου ο θάνατος νικιέται από τη ζωή, μια προοικονομία ουσιαστικά της Ανάστασης του Ιησού που θα ακολουθήσει σε μία εβδομάδα.  
Ένα από τα πιο διαδεδομένα έθιμα μέχρι πρόσφατα είναι τα κάλαντα του Λαζάρου. Κάλαντα που τραγουδούσαν αποκλειστικά μικρά κορίτσια, οι “Λαζαρίνες” αναγγέλλοντας τη γιορτή της ανάστασης του Λαζάρου.
Με καλαθάκια λουλουδάτα στα χέρια και ειδικές στολές, οι μικρές Λαζαρίνες τριγύριζαν από σπίτι σε σπίτι τραγουδώντας τα κάλαντα παίρνοντας πάντα το κατιτίς τους: φιλοδώρημα, γλυκό ή άλλο κέρασμα.

Σε πολλά μέρη της Ελλάδας, οι γυναίκες ζύμωναν ανήμερα του Λαζάρου κουλούρια για την ψυχή του, τα περίφημα “λαζαράκια”, “λαζάρηδες” ή “λαζαρούδια”. Στα “λαζαράκια” αυτά έδιναν τη μορφή ενός ανθρώπου σπαργανωμένου με δυο γαρίφαλα στα μάτια.

Μπορείτε αν θέλετε να φτιάξετε «λαζαρίνες» όπως της εικόνας

Ορίστε και οι κατασκευές μας!

Ακούμε και μαθαίνουμε να το τραγουδάμε!